Japonia była „zamknięta” przez około 217 roku w okresie znanym jako sakōku (鎖国, co oznacza „zamknięty kraj”) polityka, która trwała mniej więcej od 1639 do 1856. Dlatego:
🏯 Powody, dla których Japonia się zamknęła
- Strach przed kolonializmem i chrześcijaństwem
Europejskie mocarstwa (zwłaszcza Portugalia i Hiszpania) aktywnie kolonizowały części Azji. Japońska klasa rządząca, zwłaszcza szogunat Tokugawa, postrzegała chrześcijaństwo — przyniesione przez misjonarzy takich jak Franciszek Ksawery — jako zagrożenie dla ich autorytetu i porządku społecznego w Japonii. - Stabilność polityczna
Po długim okresie wojny domowej szogunat Tokugawa chciał utrzymać ścisłą kontrolę i zapobiec wpływom zagranicznym, które mogłyby wzniecić konflikt lub zagrozić jego panowaniu. - Ograniczenie handlu zagranicznego
Handel był nadal dozwolony, ale ściśle kontrolowany:- Tylko holenderski, chińskii kilku innym pozwolono na handel.
- Holendrzy byli ograniczeni do Już, mała sztuczna wyspa w Nagasaki.
- Japończykom zakazano opuszczania kraju, a powracających można było stracić.
???? Jaki naprawdę był Sakoku?
Choć Japonia nie była całkowicie odizolowany (był kontrolowany kontakt i pewna wymiana kulturowa), był bardzo ograniczony. Lepiej opisać go jako polityka „zamkniętych drzwi” zamiast całkowitej izolacji.
🗓️ Koniec Sakoku
In 1853, Komandor Matthew Perry Marynarki Wojennej USA przybyły z okrętami szturmowymi („Czarne Okręty”) i zażądały otwarcia Japonii na handel. W rezultacie podpisano traktaty (takie jak Traktat Kanagawa) formalnie zakończył izolację w 1854.